Kelebekli etamin kolye

Sancılı bir dönüşüm surecinden sonra ( yada ben oyle oldugunu zannediyorum) coğumuzun umursamadigi tırtıllarin göz alıcı güzelliğe dönüşmesinin adıdır kelebek. Renk renk, dezen desen ne kadar da güzel yaratır Allah onları. Kelebekler kısacık ömürlerine kim bilir ne kadar çok yer, ne kadar çok çiçek sığdırıyorlar. Belki de bize kısa gelen ömürleri onlar için çok uzun. Süslü, narin kanatları biraz daha yaşamaya dayanamayacak belkide.  Kim bilir belki de bizim uzuuuun sandığımız hayatımız başkaları icin kısacıktır. Hoş ne kadar uzun yaşadığından ziyade ne kadar iyi bir kul, ne kadar iyi bir insan olduğun önemli şu hayatta.
Ben kelebekleri  çok severim. Her kelebek gördüğümde çocukluğumu hatırlar gulumserim. Arkasindan kosturmalarimiz, yakalamaya çalışmalarımız gelir hep aklıma. Sonra üzülürüm acaba istemeden birisine zarar vermis miyimdir diye. Narindir cunku kelebekler, sarsılmaya gelmez onlar. Kendime benzetirim kelebekleri renkli cıvıl cıvıl ama kırılgan. Içimde yaşarım kırılganlıklarımı tıpkı kelebekler gibi kaçıp gitmek, uzaklaşmak isterim. Ama nafile....

İşte bu yüzden olsa gerek bir çırpıda bitti kelebekli kolyelerim nasıl başladım, nasıl bitti, nasıl sahibine gitti anlamadım doğrusu...